Vrijstaat Whangamomona

Dear familie, vrienden en collegae,

Wanneer we vanuit Middle Earth vertrekken naar de Westkust van het Noordereiland, New Plymouth, volgen we de Scenic Forgotten Highway nummer 43 en belanden we op een gegeven ogenblik in Vrijstaat Whangamomona.

Als je het zo leest krijg je het idee dat je in het oude Zuid Afrika bent beland met als voorbeeld Oranjevrijstaat, gelukkig is dit niet het geval en is dit hier een Monty Phyton achtige opstand met natuurlijk een leider van de 40 personen tellende gemeenschap van Whangamomona die in 1989 ontstond toen men dit deze plaats aan de provincie toe wilde voegen.

Nu zijn wij thuis opgevoed met een groot deel Engelse en Nederlands/Haagse humor tw. Monty Phyton, Oh, moeder wat is hett heet, Spitting Image, The Young Ones, Heerenleed, Van Kooten en de Bie en later natuurlijk Jiskefet .

Elke 2 jaar wordt er in januari in het oneven jaar een vrijheidsdag gehouden waarbij ook verkiezingen plaatsvinden en net voordat je het stadje binnenrijdt wordt je aangemoedigd om de bevolking te in aantal te versterken. Dit verzoek kan je dan ook op verschillende manieren uitleggen maar geef daar vooral een eigen invulling aan, wij hebben alleen maar opa en oma en een paar dames op roze pluimenpantoffels gezien.

Vrijheidsdag in Vrijstaat Whangamomona.betekent een competitie palingzwemmen, zweepknallen, koeienvlaai en “gumboot”werpen waarbij wij ons afvragen welk van deze sporten er nu Olympisch is.

Het lijkt ons in ieder geval geweldig om bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen Vrijstaat Whangamomona een keer acte de presence te laten geven waarbij men dan op een soort John Cleese-achtige manier het stadion binnenkomt denk aan The Institute for silly Walks of misschien a la de Holy Grail als ridder met een secondant met kokosnoten die het galopperen van een paard imiteert en dan op zoek gaat naar een vlierbessenstruik o.i.d.

We zijn benieuwd of de nieuwe voorzitter van het IOC hier plannen voor heeft, het zou de maatschappelijk humor in ieder geval ten goede komen alhoewel we daar tegenwoordig wel wat voorzichtig mee om moeten gaan gezien de treurige gebeurtenissen in Parijs die wij vanaf een grotere afstand hebben gevolgd.

Gelukkig zitten we in nu in een oneven jaar en is het januari, helaas zijn wij voor de vrijheidsdag te vroeg omdat deze op 24 januari 2015 plaatsvindt en wij zijn ter plaatse op donderdag 15 januari 2015.

Dit verhindert ons niet om in het epischcentrum van de Vrijstaat plaats te nemen en dat is dan het plaatselijke café. Dan hebben wij binnen 45 minuten toch zeker 16% van de bevolking ontmoet waaronder opa die trots zijn krantenknipsel liet zien van het Rugbyteam van de streek waar hij Halfback heeft gespeeld.

Het café is behangen met allerlei foto van rugby en football teams vanaf 1919, bekers, flauwe spreuken en natuurlijk de declaratie van de Vrijstaat met aan het hoofd Ian Parsley, de vlag van Vrijstaat Whangamomona en allerlei andere bijzonderheden. Je komt haast in de verleiding om mee te doen aan de komende verkiezingen alleen is zweepknallen nog een onderdeel waarop we het zouden kunnen verliezen.

Gelukkig kan men hier nog ongestoord gek doen en is het dreigingsniveau zover wij weten nog niet opgeschroefd, er wonen hier gewoon 40 mensen die een droom levend houden en met merchandise als T shirts, petten, eigen bier en andere culinaire versnaperingen gewoon een leuk marketing concept hebben neergezet en op deze manier ondanks de afgelegen plaats waar je bijna alleen maar via de dirtroad kunt komen leuk geld kan spenderen aan gekke en leuke dingen.

Wil je even wegdromen in de wereld van Whangamomona, kijk dan even naar de bijgevoegde foto’s en doe er weer je voordeel mee, het is allemaal gratis en voor niets en wij gaan weer speuren naar andere bijzondere dingen in dit mooie gevarieerde land Down Under en let wel het zijn Kiwi's en geen Aussies want dat is als vloeken in de kerk.

Tot de volgende keek op de week zullen we dan maar zeggen a la van Kooten en de Bie van de tegenpartij. Cheers and beers, Netty en Dick.

P.S.
Het verslag van de airshow laat nog even op zich wachten omdat we de selectiecommissie z'on 600 foto's moeten laten beoordelen.

De meisjes zullen hier niet veel aan missen omdat het hier om vliegtuigen uit o.a. de 1e en 2e wereldoorlog en Vietnam, Rolls Royce motoren, 12 cilinders, G krachten, zware wapens, diesellucht, motorbikevet, acties van de LMB en Ray Ban zonnebrillen gaat.

Maar één ding is zeker "Wat kunnen die Kiwi's vliegen zeggen"en ze maken er een geweldige show. Het is alsof je in de aviation-snoepwinkel van NZ bent. Maar ja,het is nog even wachten stoere boys and girls.