De reis van Krakau naar huis via Pirna (DDR)

Witam bieguny (Hallo Polen),

Onderstussen zijn we al weer in Nederland maar Krakau willen wij u niet onthouden.

Na ons bezoek aan Auschwitz-Berkenau hebben we een campsite opgezocht op 4 km afstand van het centrum van Krakau, vervolgens de bus en de tram gepakt wat soms voor enige verwarring zorgt vanwege de taalbarriërre.

Duits begrijpt men nog enigszins maar Engels is toch echt wel lastig en onze kennis van de Poolse taal laat (eerlijk is eerlijk) veel te wensen over.

Krakau is met ruim 760.000 inwoners, na Warschau, de grootste stad van Polen. De stad ligt aan de Wisła in het zuiden van Polen en is de hoofdstad van het woiwodschap Klein-Polen (Małopolska). Het was tot 1609 de hoofdstad van Polen.

Krakau is een van de belangrijkste cultuursteden van Midden-Europa. Het wordt daarom wel het "Florence van Polen" genoemd, en is volgens velen een van de mooiste steden van Europa. De stad kwam als een van de weinige steden in Polen bovendien ongeschonden de Tweede Wereldoorlog door. Het stadscentrum staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Krakau ontstond rond een natuurlijke heuvel, de Wawel. De stad kwam tot ontwikkeling op een kruispunt van oude handelswegen: de Barnsteenroute van de Oostzee naar Rome, en de route van Byzantium naar Neurenberg. Op de Wawel werd een burcht gebouwd, waar gedurende vijf eeuwen de Poolse koningen resideerden. Een van hen was Casimir de Grote, die in 1364 de nog steeds bestaande universiteit stichtte, na die van Praag de oudste in Midden-Europa.

Krakau is sinds duizend jaar een bisdom en sinds 1925 de zetel van een rooms-katholieke aartsbisschop. Deze werd van 1964 tot 1978 bekleed door Karol Wojtyła, die daarna tot paus werd gekozen (Johannes Paulus II) die zolas eerder gemeld in Wadowice is geboren.

De stad is van oudsher een katholiek bolwerk. De eens omvangrijke joodse bevolking is in de Tweede Wereldoorlog vrijwel geheel uitgeroeid in Auschwitz-Berkenau.

Behalve voor rooms-katholieken is Krakau ook voor Joden een belangrijke stad: zij kwamen vooral vanaf de Dertigjarige Oorlog in groten getale in Kroke wonen, hoofdzakelijk in de wijk Kazimierz.

In 1943 werd het getto van Krakau vernietigd: de meesten van de 70.000 Joden die voor de Tweede Wereldoorlog in Krakau woonden, overleefden de Holocaust niet. Momenteel wonen er nog maar 180 Joden in Krakau.

De Wawel is een heuvel in Krakau in Polen. De heuvel heeft een hoogte van 228 meter en ligt op de oever van de Wisła. Op die heuvel bevinden zich talrijke historische gebouwen. De belangrijksten zijn de kathedraal en het koninklijk paleis waar vele koningen/koninginnen en andere Polen met een hoge status zijn begraven.

Het koninklijk slot of, beter gezegd, kasteel van Wawel (Zamek Królewski) op de Wawel was de koninklijke residentie tot het einde van de 17e eeuw. Het gebouw neemt in de Poolse historie en cultuur een speciale plaats in.

De kerk heeft in totaal acht klokken in de beide klokkentorens. De vijf grotere klokken, waaronder de beroemde Sigismundklok, hangen in de Sigismundtoren. De Sigismund-klok, een bronzen klok uit 1520, werd in Krakau gegoten door Hans Behem uit Neurenberg. De klok weegt 13 ton, is 2,41 m hoog met een doorsnee van 2,42 m. De Sigismundklok wordt op religieuze feestdagen en speciale gelegenheden geluid door minstens twaalf personen en is op afstand van 50 km te horen.

Daarnaast heeft Krakau het grootste plein van Europa en is het één en al gezelligheid en is het eten en drinken hier zeer goed te betalen.

Daags daarna zijn we op advies van Nederlanders die we in Zakapone hebben gesproken doorgereden naar Pirna in het uiterste oosten van Duitsland tegen de Pools-Tsjechische grens aan. Harley kon zich hier goed uitleven in het nabij de campsite gelegen meer met zwemmen en kuilen graven en hij toonde zich hierdoor een echte Duitse Jack te zijn.

Al wachtend bij de receptie kwamen we tot de ontdekking dat zich in Pirna een DDR museum bevindt. Aangekomen bij het museum kregen we al direct een Oost Duitse ontvangst want op goedemorgen werd niet geantwoord, vervolgens vroeg ze op Stalinistische wijze “Wollen Sie Aufnahmen machen???

En na het antwoord Jawohl, moesten we gelijk meer betalen. Dat deed Dick denken aan een reis in het verre verleden naar Griekenland waar je drie soorten prijzen hebt, local prize, tourist prize and German prize.

Hier in Pirna hebben ze daar waarschijnlijk een variant op gevonden in de zin van , local prize, tourist prize and Dutch prize maar goed het museum is echt de moeite waard en alle relikwieën uit het voormalige Oost Duitsland passeren de revue inclusief Erich Honecker, de Trabant met tent en aanhanger en de Wartburg 1000 Limousine, oude MZ motoren die men ook wel de 'Honecker-Harley' noemde en die op 14 juli 2008 als laatste in de rij zijn deuren moest sluiten.

Voor de rest alles wat je maar kan bedenken van luciferdoosjes, Russisch wapentuig, medailles, DDR sportkleding tot zelfs een oude tram. Na alles in een uurtje te hebben vast gelegd “Jawohl, wir haben nicht für nichts (barg)” betaald hebben we op Oost Duitse manier gedag gezegd en zijn we via Thüringen huiswaarts gekeerd.

Tijdens een kleine boodschappenstop werd ons door een Duitse dame nog gevraagd naar de Bahnhof wat ons direct deed denken aan van Kooten en de Bie met de sketch van “Wo ist der Bahnhof?” waarbij Nederlanders als het ware het tekort aan verzetsacties nog enigszins konden compenseren door een Duitser de verkeerde kant op de sturen.

Deze gedachte heeft voor het Haagse deel heel eventjes door het hoofd gespeeld maar vervolgens hebben wij neutraal gezegd “Wir sind Holländer !!!“

Op deze Oost Europa reis was het DDR museum wel weer een mooie afsluiting omdat tenslotte de meeste landen die wij bezocht hebben geleden onder Duits-Russische bezetting of een communistisch regime.

Gelukkig is alles na de val van de muur hier een stuk beter geworden en kunnen wij (West-Europianen) deze mooie plaatsen in Oost Europa weer bezoeken.

Wij zijn voldaan thuisgekomen en gaan langzaam aan weer nadenken over nieuwe bestemmingen.

Na zdrowie, Netty, Dick en Harley.