The sky of Paris turned All Black(s)

Bonjour,

Het is zaterdagochtend 11 november 2017 07.00 uur en de wekker gaat, nog even doorsluimeren en vervolgens de standaard handelingen, de rugzak pakken met vooral zwart-wit promotiemateriaal want we gaan vandaag naar Parijs voor de rugbywedstrijd New Zealand tegen Frankrijk of anders geformuleerd The All Blacks tegen Les Bleus waarbij de balans in het voordeel is van The AB’s 42 keer winst en 12 keer verlies.

Het leuke is dat de 1e wedstrijd tussen deze teams in januari 1906 heeft plaatsgevonden, eveneens in Parijs maar dan wel op een andere locatie. Les Bleus willen o.a. de verloren finale van 2011 met 8-7 in het voordeel van de AB nog steeds goedmaken.

Vandaag 11-11-2017 is in Frankrijk "Jour de l'armistice" die het einde van de 1e wereldoorlog betekende en in Parijs wordt herdacht door een kranslegging door de President bij het graf van de onbekende soldaat bij de Arc de Triomphe.

Plaats van handeling van de AB tegen Les Bleus is deze keer Stade de France met 81.338 zitplaatsen, thuisbasis van Paris Saint Germain en het nationale voetbalteam van Frankrijk en de wedstrijd begint om 20.45 uur.

Het is 09.00 uur en broer Jeff belt aan en we rijden naar Nathalie voor een bakkie koffie en vertrekken daarna met het Dam Dream Team naar Parijs. Er is zoals gewoonlijk enige vertraging bij Antwerpen en we rijden rustig door naar Parijs. Het plan is om eerst naar de rugbystore aan de Boulevard de Clichy in de wijk Pigalle te rijden.

Pigalle is beroemd-berucht om zijn uitgaansleven en wij arriveren om 15.00 uur, de markt is net gesloten en het is een druk te van je welste en ja het verkeer in Parijs is chaos maar wel laten ons niet uit het veld slaan en zijn om 16.00 uur te plaatse.

Even shoppen in de rugbystore en vervolgens een biertje in de naastgelegen rugbykroeg. Vandaag zijn de Autumn games rugby 2017 begonnen en dat betekent dat alle grote rugbylanden vanuit het Zuidelijke halffront naar Engeland-Frankrijk-Schotland-Wales en Ierland komen om internationale wedstrijden te spelen.

De teams vanuit het zuidelijke halffront zijn New Zealand, Australië, Samoa, Zuid Afrika, Fiji en Argentinië.

Deze middag speelt Schotland een spannende wedstrijd tegen Samoa en wint nipt met 44-38, daarnaast is er de clash tussen Engeland en Argentinië (mede vanwege de Falklands-oorlog) die we live in de kroeg zien met vele Franse en hier en daar een AB fan.

Het is een beetje dringen maar met enige geduld komen we aan een tafel met twee Franse rugbyfans. Ze komen uit Biarritz en hebben eveneens een behoorlijke afstand afgelegd om de wedstrijd van vanavond te volgen. We raken in gesprek en nu blijkt dat de voormalige aanvoerder van het Franse rugbyelftal Thierry Dusautoir (bij de finale in 2011) in Biarritz woont.

We volgen de wedstrijd van Engeland die tenslotte met 21-8 wordt gewonnen met een aantal harde overtredingen, daarna even snel eten en hup op naar het hotel in Aubervilliers maar het verkeer zit ondertussen echt niet mee en we zijn pas om 19.30 uur ter plaatse. Snel inchecken en hop naar het stadion , de bus is onvindbaar weg en we besluiten om het op een speedmars te zetten.

Daar aangekomen blijkt dat onze poort een defect heeft met inchecken en we staan voor joker te wachten en het is dan al 20.55 uur en we besluiten om ingang K te nemen, daarna snel door naar onze plaatsen want we horen de Marseillaise al spelen, we vallen wat mensen lastig om op onze plaats te komen en verontschuldigen ons met “we komen uit NZ en zijn net wat later” de Haka hebben we net boven gezien en de wedstrijd begint voortvarend voor de AB’s waarbij het snel 17-0 is, bij rust 31-5 en het ziet er niet goed uit voor de Fransen.

Ondanks dat geeft men de hoop niet op en zingt men te pas en te onpas het Franse volkslied, zwaait met vlaggen en je krijgt gelijk even een gevoel hoe het er bij Waterloo aan toe moet zijn gegaan. De strijd verliezen en toch door blijven gaan, klasse hoor.

Hierdoor krijgen Les Bleus in de tweede helft toch weer de geest en komen terug tot 31-18 met een paar prachtige punten. Er wordt een try van Thomas (FR) in twijfel getrokken en de Boe’s zijn niet van de lucht.

Uiteindelijk wordt de try niet toegekend maar wat een atletisch vermogen heeft deze nummer 14 van Frankrijk. Uiteindelijk maken de AB’s in de persoon van Naholo nog een laatste try en scoort Barrett met de conversie de laatste punten waardoor de wedstrijd eindigt in 38-18. Het stadion stroomt snel leeg en wij scoren nog een biertje en achtergebleven vlaggetje die de toon van de wedstrijd het beste weergeeft, nat, vies en verslagen.

Buiten het stadion is het nog gezellig maar wel zeer streng beveiligd met de aanslagen van Batalcan en ook het Stade de France stadion van 13-11-2015 nog relatief vers in gedachten. Het is natuurlijk altijd een risico om grote evenementen te bezoeken maar ook wij laten ons daar niet door weerhouden.

Wat dat betreft gaan we ook onverdroten verder en voelen we ons naast de AB ook verbonden met Les Bleus want laten we eerlijk zijn “Het is tenslotte maar een spelletje” met de sportiviteit hoog in het vaandel.

Voor Les Bleus was de hemel van Parijs even All Black(s) maar de volgende ochtend kwam het licht ons raam alweer binnen zetten en was de “Sky still crying because of the November rain” In Frankrijk zegt men “Derrière les nuages, le soleil brille toujours” zeer vrij vetaald betekent dit dat de zon vanzelf weer gaat schijnen.

Vandaag is het 13 november en herdenkt men de aanslagen van 2015 en laten we de nabestaanden van deze aanslagen ook veel sterkte toewensen.

Vamorgen heeft President Macron bij het Stade de France zijn eerste kranslegging gedaan ter nagedachtenis aan de meer dan honderd overledenen. "Liberté, égalité et fraternité" en dat is wat het is.

Au revoir mes amis.