Survival & Liberationday 2018
Door: dicknet
Blijf op de hoogte en volg Dick
14 Januari 2018 | Nederland, Rijswijk
Beste familie en vrienden,
Het is zaterdag 7 september 1996 en mijn broer Jeff belt me terwijl we bij de fietsenwinkel in Den Haag staan. Hij is dan nog thuiswonend en die nacht bij zijn huidige vrouw Sandy blijven slapen. Hij vertelt me dat er iets vreemds aan de hand is, de post ligt s'middags om 14.00 nog in de brievenbus van Pa en hij durft de slaapkamer van pa niet echt te betreden.
Ik vraag hem dringend om te gaan kijken en bij onraad 112 te bellen. Wij snellen ons met spoed vanuit het centrum met de auto naar het ouderlijk huis waar de ambulance al is gearriveerd.
We worden opgevangen door een ambulancebroeder met het bericht dat onze pa op 53 jarige leeftijd is overleden. De schouwarts komt langs en bevestigd het bericht.
Pa was de avond daarvoor nog met collegae in de Ierse pub geweest bij Fiddler & Ferkin in het centrumvan Den Haag. Onze pa was een geheelonthouder zodat we wel zeker weten dat alcohol in dit geval niet de oorzaak is geweest.
Na het bezoek van de schouwarts begint het circus zoals dat wel bekend is denk ik. Twee uitdagingen zus Nathalie zit in Schotland voor de studie en Ma is in Parijs. Sandy zet alle zeilen bij om iedereen te vinden (mobiele telefoon was er nog niet) en na veel zoeken en regelen krijgen we iedereen op tijd terug in Nederland.
De uitvaart is zeer druk en er is bij iedereen grote verslagenheid, pa is geboren op 31 maart 1943 en heeft het aardse verruilt voor het hemelse op 7 september 1996. Pa was fan van Dixieland muziek, politiek geëngageerd door D66 met Jan Terlouw (schrijver Oorlogswinter) en leider van D66 in die tijd, fan van President J.F.Kennedy en de New York Yankees (die in dat jaar ook sinds lange tijd weer de World Series wonnen).
Daarnaast had hij een zeer goed ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel en veel bewondering voor Martin Luther King waar we in september 2017 ook nog op de plaats bij het Lincoln Memorial in Washington DC hebben gestaan waar hij zijn beroemde rede heeft gehouden.
Wat erop dat moment gebeurt lijkt op een rollercoaster en je beseft langzaam maar zeker dat je steun en houvast is verdwenen. Voor belangrijke vragen in het leven ben je nu op jezelf aangewezen.
Nooit meer even langs voor een goed advies of een tip met dieper inzicht "Do it yourself" is het motto. Omgerekend is 15 januari 2018 voor mij Survivalday omdat ik in dagen dan even oud ben als "Ons Pa" en had eigenlijk niet automatisch gedacht dat ik het moment zou halen ook al gaat alles goed.
Afgelopen 21 jaar heb ik bewust maar met volle kracht alle dingen gedaan om die maar voor Survivalday te bereiken. Ik heb de hele wereld afgereisd , kennis gemaakt met vreemde culturen, mensen ontmoet en vrienden gemaakt en behouden. Als klap op de vuurpijl hebben we vorig jaar nog de New York Yankees, All Blacks en de Golden Earring bezocht waardoor de cirkel rond was.
Morgen is het Survivalday en daarna is elke extra day Liberationday en dat geeft rust. Vanaf dat moment moet niets meer en is elke dag nog meer een cadeautje en genieten we rustig van alle mooie momenten met al onze vrienden en vieren we dagelijks nog meer het leven.
Dit jaar gaan we de echte Fiddler & Ferkin in Ierland opzoeken met Pa in gedachten en zus Naat gaat met Dave een weekje mee. We celebrate THE Irish way of life en met Johnny-Jesse gaan we de Pro 14 rugbyfinale in Dublin zien en de Guinness brouwerij bezoeken.
We vieren dan het (extra) leven en houden u dan weer op de hoogte en wensen u een voorspoedig jaar toe vol plezier, hoop en liefde en voor reisadvies kunt u altijd even bellen hoor. We komen vrijblijvend langs onder het genot van een natje en een droogje.
Nog veel mooie jaren en geniet (van elkaar en van het leven).
Cheers Netty en Dick.
Het is zaterdag 7 september 1996 en mijn broer Jeff belt me terwijl we bij de fietsenwinkel in Den Haag staan. Hij is dan nog thuiswonend en die nacht bij zijn huidige vrouw Sandy blijven slapen. Hij vertelt me dat er iets vreemds aan de hand is, de post ligt s'middags om 14.00 nog in de brievenbus van Pa en hij durft de slaapkamer van pa niet echt te betreden.
Ik vraag hem dringend om te gaan kijken en bij onraad 112 te bellen. Wij snellen ons met spoed vanuit het centrum met de auto naar het ouderlijk huis waar de ambulance al is gearriveerd.
We worden opgevangen door een ambulancebroeder met het bericht dat onze pa op 53 jarige leeftijd is overleden. De schouwarts komt langs en bevestigd het bericht.
Pa was de avond daarvoor nog met collegae in de Ierse pub geweest bij Fiddler & Ferkin in het centrumvan Den Haag. Onze pa was een geheelonthouder zodat we wel zeker weten dat alcohol in dit geval niet de oorzaak is geweest.
Na het bezoek van de schouwarts begint het circus zoals dat wel bekend is denk ik. Twee uitdagingen zus Nathalie zit in Schotland voor de studie en Ma is in Parijs. Sandy zet alle zeilen bij om iedereen te vinden (mobiele telefoon was er nog niet) en na veel zoeken en regelen krijgen we iedereen op tijd terug in Nederland.
De uitvaart is zeer druk en er is bij iedereen grote verslagenheid, pa is geboren op 31 maart 1943 en heeft het aardse verruilt voor het hemelse op 7 september 1996. Pa was fan van Dixieland muziek, politiek geëngageerd door D66 met Jan Terlouw (schrijver Oorlogswinter) en leider van D66 in die tijd, fan van President J.F.Kennedy en de New York Yankees (die in dat jaar ook sinds lange tijd weer de World Series wonnen).
Daarnaast had hij een zeer goed ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel en veel bewondering voor Martin Luther King waar we in september 2017 ook nog op de plaats bij het Lincoln Memorial in Washington DC hebben gestaan waar hij zijn beroemde rede heeft gehouden.
Wat erop dat moment gebeurt lijkt op een rollercoaster en je beseft langzaam maar zeker dat je steun en houvast is verdwenen. Voor belangrijke vragen in het leven ben je nu op jezelf aangewezen.
Nooit meer even langs voor een goed advies of een tip met dieper inzicht "Do it yourself" is het motto. Omgerekend is 15 januari 2018 voor mij Survivalday omdat ik in dagen dan even oud ben als "Ons Pa" en had eigenlijk niet automatisch gedacht dat ik het moment zou halen ook al gaat alles goed.
Afgelopen 21 jaar heb ik bewust maar met volle kracht alle dingen gedaan om die maar voor Survivalday te bereiken. Ik heb de hele wereld afgereisd , kennis gemaakt met vreemde culturen, mensen ontmoet en vrienden gemaakt en behouden. Als klap op de vuurpijl hebben we vorig jaar nog de New York Yankees, All Blacks en de Golden Earring bezocht waardoor de cirkel rond was.
Morgen is het Survivalday en daarna is elke extra day Liberationday en dat geeft rust. Vanaf dat moment moet niets meer en is elke dag nog meer een cadeautje en genieten we rustig van alle mooie momenten met al onze vrienden en vieren we dagelijks nog meer het leven.
Dit jaar gaan we de echte Fiddler & Ferkin in Ierland opzoeken met Pa in gedachten en zus Naat gaat met Dave een weekje mee. We celebrate THE Irish way of life en met Johnny-Jesse gaan we de Pro 14 rugbyfinale in Dublin zien en de Guinness brouwerij bezoeken.
We vieren dan het (extra) leven en houden u dan weer op de hoogte en wensen u een voorspoedig jaar toe vol plezier, hoop en liefde en voor reisadvies kunt u altijd even bellen hoor. We komen vrijblijvend langs onder het genot van een natje en een droogje.
Nog veel mooie jaren en geniet (van elkaar en van het leven).
Cheers Netty en Dick.
-
14 Januari 2018 - 17:48
Johnnie:
Prachtig geschreven mate.
1+1=1.
Cheers!
-
14 Januari 2018 - 22:46
Yvonne:
Mooi geschreven Dick ,en wat was hij ook jong .
Geniet van iedereen en alles -
14 Januari 2018 - 23:00
Sissi:
Wat een mooi verhaal! Geniet van je tijd in Ierland en van alle 'extra' dagen die je nog gaat krijgen! -
15 Januari 2018 - 06:41
Maya:
Mooi geschreven en mooie levensinstelling! -
15 Januari 2018 - 09:55
Mar En Lineke:
Ontroerend!
Dick van harte gefeliciteerd. Blijf doorademen en vooral genieten!
Tot zondag. Het natje en droogje staat dan klaar. -
15 Januari 2018 - 18:33
Sandy:
Heel mooi geschreven Dick. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren.
Pluk de dag! -
16 Januari 2018 - 10:17
Sandra:
Wat kan jij toch mooi vertellen Dick. Ook ik herinner mij die tijd nog heel goed! Fijn dat je zo geniet van het leven. Ik hoop van harte dat je dat nog vele jaren in goede gezondheid kan blijven doen! -
16 Januari 2018 - 11:57
Peter:
Wat een mooi verhaal Dick. En wat een mooie reis naar deze datum toe. Spreek je binnenkort wel op een of andere gelegenheid. En nog veeeele jaren in gezondheid. -
17 Januari 2018 - 14:23
Ans:
He Dick,
Wat een bijzonder verhaal .......mooi dat er rust is. Hoop voor jullie op geweldige lange survival tijd! -
17 Januari 2018 - 16:30
Michaela:
Mooi verwoord Dick.
En inderdaad geniet van het leven, elke dag en van en met elkaar.
-
18 Januari 2018 - 12:44
Elly:
Mooi verhaal, geniet en maak er wat van
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
