Allo Allo, ici Le Tour de France de Auvergne
Door: Netty en Dick
Blijf op de hoogte en volg Dick
07 Juli 2016 | Frankrijk, Le Lioran
Bonjour nos amis,
Om te beginnen is ons laatste verslag na een aantal dagen bij “waarbenjij.nu” op een dwaalspoor geraakt vanwege gerommel met servers. Men is nu druk bezig om het verslag inclusief foto’s en reacties te herstellen en uiterlijk zaterdag moet allee weer online staan.
Goed bericht voor ons en een ieder die als het verslag nog niet had gelezen ... er is hoop zullen we maar zeggen.
Naast de huishoudelijke mededeling gaan we u even op reis meenemen door de Auvergne, het vulkanische hart van La douce France en god ja wat is Frankrijk toch ook heerlijk. Hier komen lekkere kaasjes vandaan Bleu de Auvergne en we hebben een lekkere bessentaart gekocht met de naam Le Randonneur du Cantal, Gateau de voyage en aan de kust (Biscarrosse)hebben we heerlijke dessertwijn met Armagnac gekocht uit het district Gasgogne op een plaatselijke markt (voor de zekerheid maar drie flessen genomen).
Vanzelfsprekend komen we dan uit bij Mart Smeets, tsjee wat moet die man met al zijn Tours door Frankrijk toch altijd hebben genoten en dat ook nog eens bezoldigd door de NOS (dat betekent door ons allen).
Dat brengt ons vanzelfsprekend bij de Tour de France voor de vijfde en 1e serieuze bergrit van Limoges naar Le Lioran dat eigenlijk een wintersportgebied is waar s’zomers mooie wandelingen gemaakt kunnen worden.
Maandag zijn we vanuit Biscarrosse aan te Atlantische kust naar Saint Jacques des Blats gereden waarbij we laatste 80 kilometer binnendoor zijn gereden van de 530 kilometer. Dat betekent door de Dordogne met bergen en dalen, rotswoningen en veel meer (de Perigord is namelijk ook z’on geweldig culinair bolwerk met foie gras en het laat je niet los) en af en toe was het wel even oppassen met de camper.
Saint Jacques des Blats zal u waarschijnlijk niet zoveel zeggen maar de route van Santiago de Compostella loopt dwars door dit dorp dat op 988 meter hoogte ligt en verbonden is met de heilige sjaak van Compostella.
Genoeg van de rode draad afweken, door met het verslag van Le Grand Boucle. Zoals in het vorige (beperkt leesbare verslag) gemeld zouden wij ons herkenbaar opstellen aan het circuit met een zwarte All Blacks vlag en een bolletjespet (en we zijn gespot door Kees, Elly, Jet, Alie en Cor).
De vlag had echter nog wel enige voeten in aarde omdat de plaatselijk Napoleon van de Gendarmerie waarschijnlijk nog de rugbyfinale van 2010 in zijn hoofd had waarbij Frankrijk in Auckland door de Maori’s werd verslagen in de finale en New Zealand wederom wereldkampioen werd.
Wij hebben een vlag van meer dan 1 meter bij ons en hij was van mening dat dit de reclame van de sponsor niet verstoord mocht worden. We hebben hem uitgelegd dat we speciaal vanuit New Zealand naar de Auvergne waren gekomen om onze boys aan te moedigen en een tactisch Pourqua Monsieur en Merci Bien met een glimlach was voldoende om de vlag te laten hangen.
Toffe peren die Louis de Funes hier !!!
Dinsdag hebben de finishplaats bezocht waar behalve onderweg een veelvoud aan campers en wielerfanatici werd aangetroffen, voor de rest was er nog weinig reuring maar hebben we wel wat plaatjes getrokken. Woensdag werd er vanuit Limoges vertrokken voor de eerste bergrit waar de sprintkanonnen de afgelopen dagen (Kittel-Cavendish en Sagan) de dienst hebben uitgemaakt.
Onze Tom (Dumoulin) vond er eigenlijk maar weinig aan al dat platte gedoe en hij was wel toe aan een beetje (Limburgse) bergen, helaas ontbreekt bij hem dan waarschijnlijk toch het besef dat sponsors zich in geheel Frankrijk en dit jaar ook in Zwitserland Spanje en Andorra bevinden.
Commercieel inzicht kan hem in ieder geval nog niet worden toegedicht, wellicht dat hij vandaag in de minder saaie bergritten dan toch echt toe gaat slaan, wie weet zit er een verrassing in?
Vandaag komen er “colletjes” aan bod uit de 2e en 3e categorie variërend van 3,5 tot 8,3% stijging en een lengte tussen de 3,3 en 7,1 kilometer, het lastige is dat de laatste 4 beklimmingen in de laatste 43 kilometer zitten, de afdalingen over smalle wegen zijn en de finish bergop is en de temperatuur is hier zo'n 25C en bijna geen wind.
Wij zouden zeggen “Tom, echt wat voor jou met je Limburgse benen”
Wij staan met onze pet en vlag 7,2 voor de finisch en zien via internet dat zich al een kleine kopgroep heeft afgesplitst ruim 100 km voor de finish met twee belgen t.w. Greg van Avermaet van BMC Racing en Thomas de Gendt van Lotto. Om 14,30 zijn we de berg opgetogen en hebben een mooi plekje weten te bemachtigen waarbij men vanaf Col du Perthus (1309 meter) een scherpe bocht naar rechts en vervolgens links moet maken. Vol in de remmen en mooi plekje voor een amteurtje om wat foto’s te maken.
Omstreeks 17,00 uur komt Greg aan met een voorsprong op het peleton met de gele trui van 10 minuten (zijn achterstand op de gele trui (Sagan) is 18 seconden) kortom het heeft iedereen het snot voor de ogen gereden en een paar minuten later komt zijn landgenoot Thomas aangereden.
Onze bieden zuidelijke vrienden komen als nummer één en twee binnen en Van Avermaet pakt het geel. Dit zijn echte klasbakken zonder kapsones en onze Belgische campingburen zijn blij en we hebben hun vol overtuiging gefeliciteerd “Amai, die mannekes kunnen pedaleren jongens” en daar wordt een pintje op gepakt (ook als ze niet hadden gewonnen trouwens).
Aankomend weekend gaat het geweld in de Pyreneëen plaatsvinden en wij zijn in de gelukkige omstandigheid geweest dat wij (zei het omgekeerd) etappe 10 van Vielha val D’Aran naar Andorra hebben gereden. Daar komen bergen aan bod met een hoogte van 2072 en meer maar wat is de natuur daar prachtig en onze Nou Nou camping ligt in La Guingueta d’Aneu op 40 kilomter afstand van de startplaats in het natuurpark van de Spaanse Pyreneëen (zie vorig verslag gevalletje mishandeling Harley)
Aankomende zaterdag zijn we weer thuis na ruim drie weken camperen en gaan we zondag de route nog eens overdoen met de Tour de France en daarna s’avonds de finale voetbal en dat gaat 7 juli nog wat worden want Frankrijk moet tegen Duitsland. Dat gaan we hier eerst nog een beleven, we zijn benieuwd en de tegenstander in de finale is Portugal, dat is wel een verrassing.
Nu nog kijken wat er morgen gebeurd want de strafschoppenserie tegen Italië was niet best van Duitsland. We sluiten af met mooie herinneringen aan de Tour de France, we spelen het lied van Dalida, nemen een glas wijn en zeggen á demain zoals het een ´Haagse” Mart Smeets betaamd.
Veel plezier met de Tour de France en wij wensen u allen een prettige vakantie toe in binnen of buitenland.
Au revoir et á bientôt zullen we maar zeggen en en de groetjes van Netty, Dick en Harley vanuit La Douce France avec fromage, pain et vin !!!
Om te beginnen is ons laatste verslag na een aantal dagen bij “waarbenjij.nu” op een dwaalspoor geraakt vanwege gerommel met servers. Men is nu druk bezig om het verslag inclusief foto’s en reacties te herstellen en uiterlijk zaterdag moet allee weer online staan.
Goed bericht voor ons en een ieder die als het verslag nog niet had gelezen ... er is hoop zullen we maar zeggen.
Naast de huishoudelijke mededeling gaan we u even op reis meenemen door de Auvergne, het vulkanische hart van La douce France en god ja wat is Frankrijk toch ook heerlijk. Hier komen lekkere kaasjes vandaan Bleu de Auvergne en we hebben een lekkere bessentaart gekocht met de naam Le Randonneur du Cantal, Gateau de voyage en aan de kust (Biscarrosse)hebben we heerlijke dessertwijn met Armagnac gekocht uit het district Gasgogne op een plaatselijke markt (voor de zekerheid maar drie flessen genomen).
Vanzelfsprekend komen we dan uit bij Mart Smeets, tsjee wat moet die man met al zijn Tours door Frankrijk toch altijd hebben genoten en dat ook nog eens bezoldigd door de NOS (dat betekent door ons allen).
Dat brengt ons vanzelfsprekend bij de Tour de France voor de vijfde en 1e serieuze bergrit van Limoges naar Le Lioran dat eigenlijk een wintersportgebied is waar s’zomers mooie wandelingen gemaakt kunnen worden.
Maandag zijn we vanuit Biscarrosse aan te Atlantische kust naar Saint Jacques des Blats gereden waarbij we laatste 80 kilometer binnendoor zijn gereden van de 530 kilometer. Dat betekent door de Dordogne met bergen en dalen, rotswoningen en veel meer (de Perigord is namelijk ook z’on geweldig culinair bolwerk met foie gras en het laat je niet los) en af en toe was het wel even oppassen met de camper.
Saint Jacques des Blats zal u waarschijnlijk niet zoveel zeggen maar de route van Santiago de Compostella loopt dwars door dit dorp dat op 988 meter hoogte ligt en verbonden is met de heilige sjaak van Compostella.
Genoeg van de rode draad afweken, door met het verslag van Le Grand Boucle. Zoals in het vorige (beperkt leesbare verslag) gemeld zouden wij ons herkenbaar opstellen aan het circuit met een zwarte All Blacks vlag en een bolletjespet (en we zijn gespot door Kees, Elly, Jet, Alie en Cor).
De vlag had echter nog wel enige voeten in aarde omdat de plaatselijk Napoleon van de Gendarmerie waarschijnlijk nog de rugbyfinale van 2010 in zijn hoofd had waarbij Frankrijk in Auckland door de Maori’s werd verslagen in de finale en New Zealand wederom wereldkampioen werd.
Wij hebben een vlag van meer dan 1 meter bij ons en hij was van mening dat dit de reclame van de sponsor niet verstoord mocht worden. We hebben hem uitgelegd dat we speciaal vanuit New Zealand naar de Auvergne waren gekomen om onze boys aan te moedigen en een tactisch Pourqua Monsieur en Merci Bien met een glimlach was voldoende om de vlag te laten hangen.
Toffe peren die Louis de Funes hier !!!
Dinsdag hebben de finishplaats bezocht waar behalve onderweg een veelvoud aan campers en wielerfanatici werd aangetroffen, voor de rest was er nog weinig reuring maar hebben we wel wat plaatjes getrokken. Woensdag werd er vanuit Limoges vertrokken voor de eerste bergrit waar de sprintkanonnen de afgelopen dagen (Kittel-Cavendish en Sagan) de dienst hebben uitgemaakt.
Onze Tom (Dumoulin) vond er eigenlijk maar weinig aan al dat platte gedoe en hij was wel toe aan een beetje (Limburgse) bergen, helaas ontbreekt bij hem dan waarschijnlijk toch het besef dat sponsors zich in geheel Frankrijk en dit jaar ook in Zwitserland Spanje en Andorra bevinden.
Commercieel inzicht kan hem in ieder geval nog niet worden toegedicht, wellicht dat hij vandaag in de minder saaie bergritten dan toch echt toe gaat slaan, wie weet zit er een verrassing in?
Vandaag komen er “colletjes” aan bod uit de 2e en 3e categorie variërend van 3,5 tot 8,3% stijging en een lengte tussen de 3,3 en 7,1 kilometer, het lastige is dat de laatste 4 beklimmingen in de laatste 43 kilometer zitten, de afdalingen over smalle wegen zijn en de finish bergop is en de temperatuur is hier zo'n 25C en bijna geen wind.
Wij zouden zeggen “Tom, echt wat voor jou met je Limburgse benen”
Wij staan met onze pet en vlag 7,2 voor de finisch en zien via internet dat zich al een kleine kopgroep heeft afgesplitst ruim 100 km voor de finish met twee belgen t.w. Greg van Avermaet van BMC Racing en Thomas de Gendt van Lotto. Om 14,30 zijn we de berg opgetogen en hebben een mooi plekje weten te bemachtigen waarbij men vanaf Col du Perthus (1309 meter) een scherpe bocht naar rechts en vervolgens links moet maken. Vol in de remmen en mooi plekje voor een amteurtje om wat foto’s te maken.
Omstreeks 17,00 uur komt Greg aan met een voorsprong op het peleton met de gele trui van 10 minuten (zijn achterstand op de gele trui (Sagan) is 18 seconden) kortom het heeft iedereen het snot voor de ogen gereden en een paar minuten later komt zijn landgenoot Thomas aangereden.
Onze bieden zuidelijke vrienden komen als nummer één en twee binnen en Van Avermaet pakt het geel. Dit zijn echte klasbakken zonder kapsones en onze Belgische campingburen zijn blij en we hebben hun vol overtuiging gefeliciteerd “Amai, die mannekes kunnen pedaleren jongens” en daar wordt een pintje op gepakt (ook als ze niet hadden gewonnen trouwens).
Aankomend weekend gaat het geweld in de Pyreneëen plaatsvinden en wij zijn in de gelukkige omstandigheid geweest dat wij (zei het omgekeerd) etappe 10 van Vielha val D’Aran naar Andorra hebben gereden. Daar komen bergen aan bod met een hoogte van 2072 en meer maar wat is de natuur daar prachtig en onze Nou Nou camping ligt in La Guingueta d’Aneu op 40 kilomter afstand van de startplaats in het natuurpark van de Spaanse Pyreneëen (zie vorig verslag gevalletje mishandeling Harley)
Aankomende zaterdag zijn we weer thuis na ruim drie weken camperen en gaan we zondag de route nog eens overdoen met de Tour de France en daarna s’avonds de finale voetbal en dat gaat 7 juli nog wat worden want Frankrijk moet tegen Duitsland. Dat gaan we hier eerst nog een beleven, we zijn benieuwd en de tegenstander in de finale is Portugal, dat is wel een verrassing.
Nu nog kijken wat er morgen gebeurd want de strafschoppenserie tegen Italië was niet best van Duitsland. We sluiten af met mooie herinneringen aan de Tour de France, we spelen het lied van Dalida, nemen een glas wijn en zeggen á demain zoals het een ´Haagse” Mart Smeets betaamd.
Veel plezier met de Tour de France en wij wensen u allen een prettige vakantie toe in binnen of buitenland.
Au revoir et á bientôt zullen we maar zeggen en en de groetjes van Netty, Dick en Harley vanuit La Douce France avec fromage, pain et vin !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
