Van Würzburg naar Plitvice (Kroatië)
Door: Dicknet
Blijf op de hoogte en volg Dick
22 Juni 2017 | Kroatië, Plitvički Ljeskovac
Dôbre Dosli vanuit Kroatië,
Op donderdag 15 juni zijn we om 06.00 uur vertrokken met de camper en zijn oostwaarts gereden, dat betekent in dit geval naar Duitsland.
Het doel van vandaag was om In Würzburg een onderdeel voor onze ouwe HD op te halen omdat de voorrem een beetje klappert vanwege zijn 41 jarige leeftijd en laten we eerlijk zijn bij ons klappert er na die jaren ook wel eens wat.
Kortom, wij naar de HD dealer in Würzburg gereden die we van tevoren natuurlijk hadden gebeld of het onderdeel (Banana brake clipper front) op voorraad was en ja ze hadden er nog 10 liggen. Daar omstreeks 13.00 uur na 590 km aangekomen was het verdacht stil bij de showroom en het hek was gesloten. Fock, dan maar even over het toegangshek klimmen, misschien lunchpauze of zo maar neen, alles gesloten en gelijk maar even met Heinrich gebeld.
Die verteld mij dat het vandaag een “Feiertag” was en dat ze er morgen weer zouden zijn. Okay, dan wordt het tijd voor plan twee, een campsite opzoeken. Het boek van de ACSI er even bijgepakt en de dichtsbijzijnde was een parkeerplaats op steenworp afstand van het centrum.
Een parkeerplaats is nou niet echt ideaal maar ja, het is maar voor één nachtje. Aldaar aangekomen was het nog niet erg druk en zagen wij her en der wel al wat partytenten staan en hebben we de canper geparkeerd maar wat een uitzicht over de Main en een groot stuk gras voor onze hond Harley ter beschikking.
Duwboten, passagierschepen (reisje over de Main, Main Main) allerlei kleine bootjes varen ook langs, de zon schijnt en het 1e Weissbiertje van deze vakantie wordt geopend.
Vrij snel daarna komen onze Duitse buren terug en raken we in gesprek, nu blijkt dat deze donderdag in Duitsland altijd een collectieve vrije dag is en in Würzburg hebben ze dan een muziekfestival dat vier dagen duurt met vier podia, allerlei leuke tentjes met snuisterijen, eten en natuurlijk een koele versnapering met o.a. Hefeweize bier en nu blijkt dat dit op 5 minuten loopafstand aan de andere kant van de parkeerplaats is.
Om 15.00 uur hoorden wij al de eerste klanken en zijn we langzamer-hand die kant opgegaan en wat de blijkt de entree is gratis, het begint ons dus al een beetje mee te zitten en het festival doet denken aan Parkpop in Den Haag in de jaren 80 dat natuurlijk ook ooit klein is begonnen.
Het voordeel hier is dat ze het ook relatief klein hebben gehouden en dat het verspreid is over meerdere dagen.
Langzaam slenteren we rond over het terrein en kijken even lekker mensen want op zo’n festival zie je natuurlijk mensen van diverse pluimage. Verhoudingsgewijs zijn er toch veel Hardrockers te vinden en wat minder Flowerpower maar het is wel bijzonder om te zien dat hier ook een hele nieuwe generaties Hardrockers rondloopt (tussen de 15 en 25 jaar oud) wat je bij ons toch niet meer zo vaak tegenkomt met tattoo, oor en soms neusversiering (het is toch geen kerstmis :-)
Alles gaat gemoedelijk samen en men drinkt een biertje en luistert lekker naar muziek in de ondergaande zon tegen het decor van de op de heuvel gelegen druivenranken waar de wijnboer nederig op ons neerkijkt omdat wij de verkeerde dranksoort gebruiken maar dat gaan we later goedmaken.
De band Zeremony kunnen wij u aanbevelen wanneer rock de voorkeur heeft en vervolgens besluiten we om nog een dag extra te blijven en de stad te verkennen en we moeten natuurlijk onze Banana break ophalen.
De volgende dag het fietsje gepakt en naar de HD dealer gefietst, onderdeel van € 26,00 opgehaald en koers gezet naar het centrum. Wat een gemoedelijkheid en een heerlijke stad om te winkelen en een klein hapje te doen en ja natuurlijk een Weisser Burgunder gehaald om het karma van de wijnboer gunstig te stemmen en gelijk nog maar wat Spargels meegenomen om het geheel compleet te maken.
S’avonds weer naar het festival getogen en meer van hetzelfde muziek, bier, mensen kijken en muziek luisteren. Dat laatste viel niet in alle gevallen mee want we zaten net even rustig en toen begon om 21.00 uur de band Psychic Torture te spelen, wellicht kent u Motorhead maar dan in de overtreffende trap. Gompe de pompie wat een takkenherrie maar ja ze doen we hun naam eer aan.
Er stond een vrouw naast ons met een kind en die gingen even naar voren, binnen 5 minuten waren ze terug en was het meisje in dikke tranen uitgebroken. Gevalletje Psychic Torture zullen we maar zeggen.
Gelukkig hadden ander ouders daar een oplossing voor in de vorm van gehoorbescherming wat we ook nog treffend op de foto hebben weten vast te leggen.
Om 21.35 uur begon de Zweedse band Bleus Pills wat een soort Anoukachtig muziek begon te spelen met een dito uitziende zangeres en het hele publiek ging los., kortom Würzburg Top Top Top !!!
De volgende dag verder naar Oostenrijk naar de Grossclockner nabij Zell am See, aldaar aangekomen stonden we naast twee Belgen die aan de jaarlijkse Vespa tour meededen. In totaal doen daar 1800 mensen aan mee en die komen echte vanuit alle delen van de wereld tot aan Mexixo toe.
Nooit geweten dat de Vespa nog zo levend was en een van de Belgen vertelde mij dat bij de club waar hij lid van is Vespaclub Oostende 200 leden zijn.
Op zondag gingen ze met honderden Vesparijders een rit maken naar het Adelaarsnest van Hitler in het uiterste zuiden van Duitsland wat vanuit Zell am See ongeveer enkele reis 85 km is en de hele stoet trok op zondagochtend al toeterend aan onze campsite voorbij. Geweldig toch en nu maar hopen dat de gastheer des huizes thuis is !!!
Volgende week is er een treffen in Zeller (Duitsland) waar in totaal zo’n 8000 Vesparijders naar toe komen, geweldig om te zien wat voor beleving er is en als klap op de vuurpijl vertelt hij dat ze deze zomer met negen Vesparijders vanuit Oostende naar de Dolomieten gaan, tentje mee en alles basic.
De Vespa’s gaan maximaal 110 km per uur maar ze rijden gemiddeld 85 km per uur, reken even uit hoeveel uurtjes je dan moet maken om Italië aan te komen. In onze ogen echte “diehards” en veel respect.
Op zondag zijn wij maar gaan wandelen en Harley lekker zwemmen, een mok op de kop getikt met “There are no Kangaroos in Austria” omdat we hier met John en Lisette in Wenen nog bijzondere gedachten aan hebben (wat moet je met die sentimentele puinhoop zou je zeggen).
Die gaat thuis lekker in de Menscave en verleidt ons naar andere gedachten wanneer we wellicht “down and lonely” zijn maar dat duurt nooit lang !!!
Vervolgens via Slovenië naar Kroatië gereden waar de Plivice meren onze volgende bestemming is.
Deze Unesco site heeft echter honderden watervallen die in één dag bezocht kunnen worden en eerlijk is eerlijk wat hebben ze dit hier goed geregeld en wat is dit schitterend. Het is soms alsof we weer in de regenwouden van Costa Rica zijn en houden rekening met het feit dat er weer een aap begint te brullen. Dat zal vandaag niet gebeuren maar de bruine beer woont nog wel in deze bossen evenals een veelvoud aan vogels en vlinders.
Zoals vaak op warme dagen heeft Dick zijn All Blacks shirt aan een Aussie hoed tegen de warmte, aan de kassa van Plivice kwam Dick nog vier Engelsen tegen die naar zijn zwarte shirt zaten te staren en één van de mannen zei ”What the Fock, All Blacks” waarop zijn vrouw antwoordde; Ach ja, zij zijn beter in rugby maar wij zijn hun verder in alle andere sporten de baas.
Eerlijk gezegd hadden wij zulk gedrag van de Engelsen niet verwacht die over het algemeen toch zeer sportief zijn (may the best win).
Daarnaast menen wij ons te herinneren dat op het laatste WK cricket 2015 de finale tussen Australië en New Zealand ging en door Australië in Melbourne (maart 2015) werd gewonnen. Helaas had deze dame nog een verouderd beeld op de feiten en was dit dus ook onjuist en haar wellicht ontschoten.
Een ding is zeker; de Kiwi’s mogen met Rugby nooit meer van Engeland verliezen voor zover dat al het geval was. “The Haka will make them one feet smaller” zullen we maar zeggen en de rest doen we gewoon sportief in de wedstrijd. Excuses voor alle andere wel sportieve Engelsen trouwens.
Voldaan genieten we vandaag nog even van een dagje rust in de hangmat met een boek van Barry Hay en gaan we vanmiddag weer even met Harley zwemmen in de nabij gelegen rivier de Korana.
Tonight we are looking at the Croatian stars, listening to the birds, we hear the wind blowing and then the fireflies come by and show us the way to Hungary.
Morgen gaan we dus naar het Balatonmeer en koersen naar de plaats Keszthely, even lekker binnendoor maar eerst nog even want extra perenlikeur halen want degene die we nu hebben is wel heel erg lekker en zeer betaalbaar, dat laten we niet aan onze (drank) neus voorbij gaan.
We gaan jullie weer spreken vanuit Hongarije waar we dan op zoek gaan naar de Tokay Aszu 5 Puttonyos. Life is a bitch !!!
Cheers wines and beers van Netty, Dick en Harley.
Op donderdag 15 juni zijn we om 06.00 uur vertrokken met de camper en zijn oostwaarts gereden, dat betekent in dit geval naar Duitsland.
Het doel van vandaag was om In Würzburg een onderdeel voor onze ouwe HD op te halen omdat de voorrem een beetje klappert vanwege zijn 41 jarige leeftijd en laten we eerlijk zijn bij ons klappert er na die jaren ook wel eens wat.
Kortom, wij naar de HD dealer in Würzburg gereden die we van tevoren natuurlijk hadden gebeld of het onderdeel (Banana brake clipper front) op voorraad was en ja ze hadden er nog 10 liggen. Daar omstreeks 13.00 uur na 590 km aangekomen was het verdacht stil bij de showroom en het hek was gesloten. Fock, dan maar even over het toegangshek klimmen, misschien lunchpauze of zo maar neen, alles gesloten en gelijk maar even met Heinrich gebeld.
Die verteld mij dat het vandaag een “Feiertag” was en dat ze er morgen weer zouden zijn. Okay, dan wordt het tijd voor plan twee, een campsite opzoeken. Het boek van de ACSI er even bijgepakt en de dichtsbijzijnde was een parkeerplaats op steenworp afstand van het centrum.
Een parkeerplaats is nou niet echt ideaal maar ja, het is maar voor één nachtje. Aldaar aangekomen was het nog niet erg druk en zagen wij her en der wel al wat partytenten staan en hebben we de canper geparkeerd maar wat een uitzicht over de Main en een groot stuk gras voor onze hond Harley ter beschikking.
Duwboten, passagierschepen (reisje over de Main, Main Main) allerlei kleine bootjes varen ook langs, de zon schijnt en het 1e Weissbiertje van deze vakantie wordt geopend.
Vrij snel daarna komen onze Duitse buren terug en raken we in gesprek, nu blijkt dat deze donderdag in Duitsland altijd een collectieve vrije dag is en in Würzburg hebben ze dan een muziekfestival dat vier dagen duurt met vier podia, allerlei leuke tentjes met snuisterijen, eten en natuurlijk een koele versnapering met o.a. Hefeweize bier en nu blijkt dat dit op 5 minuten loopafstand aan de andere kant van de parkeerplaats is.
Om 15.00 uur hoorden wij al de eerste klanken en zijn we langzamer-hand die kant opgegaan en wat de blijkt de entree is gratis, het begint ons dus al een beetje mee te zitten en het festival doet denken aan Parkpop in Den Haag in de jaren 80 dat natuurlijk ook ooit klein is begonnen.
Het voordeel hier is dat ze het ook relatief klein hebben gehouden en dat het verspreid is over meerdere dagen.
Langzaam slenteren we rond over het terrein en kijken even lekker mensen want op zo’n festival zie je natuurlijk mensen van diverse pluimage. Verhoudingsgewijs zijn er toch veel Hardrockers te vinden en wat minder Flowerpower maar het is wel bijzonder om te zien dat hier ook een hele nieuwe generaties Hardrockers rondloopt (tussen de 15 en 25 jaar oud) wat je bij ons toch niet meer zo vaak tegenkomt met tattoo, oor en soms neusversiering (het is toch geen kerstmis :-)
Alles gaat gemoedelijk samen en men drinkt een biertje en luistert lekker naar muziek in de ondergaande zon tegen het decor van de op de heuvel gelegen druivenranken waar de wijnboer nederig op ons neerkijkt omdat wij de verkeerde dranksoort gebruiken maar dat gaan we later goedmaken.
De band Zeremony kunnen wij u aanbevelen wanneer rock de voorkeur heeft en vervolgens besluiten we om nog een dag extra te blijven en de stad te verkennen en we moeten natuurlijk onze Banana break ophalen.
De volgende dag het fietsje gepakt en naar de HD dealer gefietst, onderdeel van € 26,00 opgehaald en koers gezet naar het centrum. Wat een gemoedelijkheid en een heerlijke stad om te winkelen en een klein hapje te doen en ja natuurlijk een Weisser Burgunder gehaald om het karma van de wijnboer gunstig te stemmen en gelijk nog maar wat Spargels meegenomen om het geheel compleet te maken.
S’avonds weer naar het festival getogen en meer van hetzelfde muziek, bier, mensen kijken en muziek luisteren. Dat laatste viel niet in alle gevallen mee want we zaten net even rustig en toen begon om 21.00 uur de band Psychic Torture te spelen, wellicht kent u Motorhead maar dan in de overtreffende trap. Gompe de pompie wat een takkenherrie maar ja ze doen we hun naam eer aan.
Er stond een vrouw naast ons met een kind en die gingen even naar voren, binnen 5 minuten waren ze terug en was het meisje in dikke tranen uitgebroken. Gevalletje Psychic Torture zullen we maar zeggen.
Gelukkig hadden ander ouders daar een oplossing voor in de vorm van gehoorbescherming wat we ook nog treffend op de foto hebben weten vast te leggen.
Om 21.35 uur begon de Zweedse band Bleus Pills wat een soort Anoukachtig muziek begon te spelen met een dito uitziende zangeres en het hele publiek ging los., kortom Würzburg Top Top Top !!!
De volgende dag verder naar Oostenrijk naar de Grossclockner nabij Zell am See, aldaar aangekomen stonden we naast twee Belgen die aan de jaarlijkse Vespa tour meededen. In totaal doen daar 1800 mensen aan mee en die komen echte vanuit alle delen van de wereld tot aan Mexixo toe.
Nooit geweten dat de Vespa nog zo levend was en een van de Belgen vertelde mij dat bij de club waar hij lid van is Vespaclub Oostende 200 leden zijn.
Op zondag gingen ze met honderden Vesparijders een rit maken naar het Adelaarsnest van Hitler in het uiterste zuiden van Duitsland wat vanuit Zell am See ongeveer enkele reis 85 km is en de hele stoet trok op zondagochtend al toeterend aan onze campsite voorbij. Geweldig toch en nu maar hopen dat de gastheer des huizes thuis is !!!
Volgende week is er een treffen in Zeller (Duitsland) waar in totaal zo’n 8000 Vesparijders naar toe komen, geweldig om te zien wat voor beleving er is en als klap op de vuurpijl vertelt hij dat ze deze zomer met negen Vesparijders vanuit Oostende naar de Dolomieten gaan, tentje mee en alles basic.
De Vespa’s gaan maximaal 110 km per uur maar ze rijden gemiddeld 85 km per uur, reken even uit hoeveel uurtjes je dan moet maken om Italië aan te komen. In onze ogen echte “diehards” en veel respect.
Op zondag zijn wij maar gaan wandelen en Harley lekker zwemmen, een mok op de kop getikt met “There are no Kangaroos in Austria” omdat we hier met John en Lisette in Wenen nog bijzondere gedachten aan hebben (wat moet je met die sentimentele puinhoop zou je zeggen).
Die gaat thuis lekker in de Menscave en verleidt ons naar andere gedachten wanneer we wellicht “down and lonely” zijn maar dat duurt nooit lang !!!
Vervolgens via Slovenië naar Kroatië gereden waar de Plivice meren onze volgende bestemming is.
Deze Unesco site heeft echter honderden watervallen die in één dag bezocht kunnen worden en eerlijk is eerlijk wat hebben ze dit hier goed geregeld en wat is dit schitterend. Het is soms alsof we weer in de regenwouden van Costa Rica zijn en houden rekening met het feit dat er weer een aap begint te brullen. Dat zal vandaag niet gebeuren maar de bruine beer woont nog wel in deze bossen evenals een veelvoud aan vogels en vlinders.
Zoals vaak op warme dagen heeft Dick zijn All Blacks shirt aan een Aussie hoed tegen de warmte, aan de kassa van Plivice kwam Dick nog vier Engelsen tegen die naar zijn zwarte shirt zaten te staren en één van de mannen zei ”What the Fock, All Blacks” waarop zijn vrouw antwoordde; Ach ja, zij zijn beter in rugby maar wij zijn hun verder in alle andere sporten de baas.
Eerlijk gezegd hadden wij zulk gedrag van de Engelsen niet verwacht die over het algemeen toch zeer sportief zijn (may the best win).
Daarnaast menen wij ons te herinneren dat op het laatste WK cricket 2015 de finale tussen Australië en New Zealand ging en door Australië in Melbourne (maart 2015) werd gewonnen. Helaas had deze dame nog een verouderd beeld op de feiten en was dit dus ook onjuist en haar wellicht ontschoten.
Een ding is zeker; de Kiwi’s mogen met Rugby nooit meer van Engeland verliezen voor zover dat al het geval was. “The Haka will make them one feet smaller” zullen we maar zeggen en de rest doen we gewoon sportief in de wedstrijd. Excuses voor alle andere wel sportieve Engelsen trouwens.
Voldaan genieten we vandaag nog even van een dagje rust in de hangmat met een boek van Barry Hay en gaan we vanmiddag weer even met Harley zwemmen in de nabij gelegen rivier de Korana.
Tonight we are looking at the Croatian stars, listening to the birds, we hear the wind blowing and then the fireflies come by and show us the way to Hungary.
Morgen gaan we dus naar het Balatonmeer en koersen naar de plaats Keszthely, even lekker binnendoor maar eerst nog even want extra perenlikeur halen want degene die we nu hebben is wel heel erg lekker en zeer betaalbaar, dat laten we niet aan onze (drank) neus voorbij gaan.
We gaan jullie weer spreken vanuit Hongarije waar we dan op zoek gaan naar de Tokay Aszu 5 Puttonyos. Life is a bitch !!!
Cheers wines and beers van Netty, Dick en Harley.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
